آنگاه که گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند ، خود را دلداری داد...

 هفت جا، نفس خویش را حقیر دیدم:

نخست: هنگامی که به پستی تن می داد تا بلندی یابد.

 دوم: آنگاه که در برابر از پا افتادگان، می پرید.

سوم: آنگاه که میان آسانی و دشوار، مختار شد و آسان را برگزید.

چهارم: آنگاه که گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه می زنند، خود را دلداری داد.

پنجم : آنگاه که از ناچاری، تحمیل شده ای را پذیرفت و شکیبایی اش را ناشی از توانایی دانست.

ششم: آنگاه که زشتی چهره ای را نکوهش کرد، حال آن که یکی از نقابهای خودش بود.

هفتم: آنگاه که آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت!جبران خلیل جبران